آبیاری سویا:

زراعت سویای آبی به آب فراوان که در زمان مناسب در دسترس باشد احتیاج دارد . میزان نیاز آبی سویا و تعداد دفعات آن به شرایط آب و هوایی ،جنس خاک ، روش آبیاری ،ظرفیت نگهداری آب در خاک و عمق نفوذ ریشه بستگی دارد .

چنانچه رطوبت خاک قبل از کشت در عمق 15 تا 20 سانتیمتری کافی باشد لزومی به آبیاری تا مرحله قبل از گلدهی و تشکیل غلافها نمی باشد ولی اگر این رطوبت در خاک موجود نباشد بایستی قبل از کشت مبادرت به آبیاری نمود و حتی ممکن است بعد از کشت نیز احتیاج به یک آبیاری دیگر باشد.

در کشت بهاره ،حتی اگرمقدار بارندگی قابل ملاحظه نباشد به دلیل وجود شخم پاییزه و یا زمستانه و همبستگی بین ذرات خاک ، رطوبت از اعماق خاک به حدود بذر رسیده و سویا بطور یکنواخت سبز خواهد شد.

در صورتیکه شخم پاییزه انجام نگرفته باشد و خاک مزرعه تا عمق 20 سانتیمتر توسط شخم بهاره در معرض خشکی قرار بگیرد ( خاک به خوبی آماده نشود ) امکان داشتن سبزی یکنواخت به سختی فراهم می شود .

در صورت خشک بودن خاک به ویژه در کشت دوم بهترین روش سبز کردن سویا استفاده از هیرم کاری ( آبیاری زمین و تهیه سبز بذر پس از گاورو شدن و کاشت فوری ) یا استفاده از آبیاری بارانی و یا آبیاری غرقابی می باشد .

آبیاری های بعدی در اوایل بهار بایستی با فاصله زمانی طولانی تر صورت بگیرد زیرا حرکت رو به پایین ریشه ها برای جستجوی رطوبت و هوا دهی آنان و استفاده باکتری از ازت موجود در خلل و فرج خاک ضرورت دارد و اصولا تا نیاز قطعی به آبیاری ظاهر نشود ، آبیاری مفید نخواهد بود .

مراحل حساس رشد سویا به کم آبی:

زمان گلدهی: اگر در موقع گل کردن سویا درآبیاری غفلت شود موجب ریزش گلها می گردد.

زمان دانه بستن (غلاف بندی): عدم آبیاری در این زمان موجب ریز شدن دانه ها و در نتیجه پایین آمدن عملکرد می گردد . یک بار آبیاری در این موقع معادل چند بار آبیاری در زمان رشد گیاه می باشد و آبیاری در مراحل قبل از گل کردن موجب رشد گیاه و قوی شدن آن می شود .

اگر چه سویا گیاه مقاوم به خشکی نیست ولی احتیاجات آبی آن نیز زیاد نمی باشد . معمولا هر 10 تا 15 روز و حتی 20 روز یک بار آبیاری با توجه به شدت گرما و فصل نمو گیاه کافی خواهد بود . آبیاری بیش از حد لزوم در اوایل رشد سویا موجب می شود که ریشه ها تنبل شده و به خوبی در زمین فرو نروند و همچنین موجب عدم توسعه و رشد آنها می گردد. هر چند شرط موفقیت اصلی زراعت ، تنظیم برنامه صحیح آبیاری است ولی با وجود این اگر در نتیجه بی آبی نسبی مقداری از گلها ی خود را بریزد ، در صورتی که زمان دانه بستن آب کافی داشته باشد دانه ها درشت شده و کمبود عملکرد به مقدار زیادی جبران خواهد شد .

میزان آب مصرفی سویا طول فصل رشد بین 450 تا 825 میلیمتر متغیر بوده که اوج مصرف آن در دوران گلدهی و غلاف بندی دانه می باشد.

روشهای آبیاری سویا بسته به شرایط خاک ، آب و هوا ، تسهیلات و امکانات موجود ، منبع آب و وضعیت توپوگرافی خاک متفاوت است که معمولا آبیاری بصورت غرقابی ، نشتی و بارانی انجام می گیرد .

زارعین ایرانی معمولا از روش آبیاری غرقابی استفاده می نمایند ، بدین ترتیب که بعد از کاشت مزرعه مبادرت به احداث نهرهایی در زمین نموده که به پل موسوم است و در زمان آبیاری ، آب وارد این نهرها شده و از آنجا به داخل کرتها و نوارها هدایت و بدین ترتیب مزرعه غرقاب می شود . در برخی مزارع که فاقد تسطیح مناسب می باشند ، زمین بطور یکنواخت آبیاری نشده و در نتیجه در قسمتهایی که گود می باشد آب تجمع یافته و شرایط را برای گسترش بیماریهای گیاهی فراهم می سازد . همچنین رواناب حاصله ازآبیاری که سرشار از مواد غذایی است به مزارع و یا نهرهای پایین دست جاری شده و موجب اتلاف کود وآب آبیاری و فرسایش خاک می گردد.

منبع : http://bugda.blogfa.com/post/6